هر دم ای دل سوی جانان می روی

وز نظرها سخت پنهان می روی

جامه ها را چاک کردی همچو ماه

در پی خورشید رخشان می روی

ای نشسته با حریفان بر زمین

وز درون بر هفت کیوان می روی

پیش مهمانان به صورت حاضری

سوی صورتگر به مهمان می روی

چون قلم بر دست آن نقاش چست

در میان نقش انسان می روی

همچو آبی می روی در زیر کاه

آب حیوانی به بستان می روی

در جهان غمگین نماندی گر تو را

چشم دیدی چون خرامان می روی

ای دریغا خلق دیدی مر تو را

چون نهان از جمله خلقان می روی

حال ما بنگر ببر پیغام ما

چون به پیش تخت سلطان می روی